Tien ontwikkelingen in 60 jaar Moonen
Zestig jaar geleden begon de familie Moonen een groothandel in verpakkingen. Dat bleek een uitstekende zet, want verpakkingen - daar zat handel in. Terugkijkend op 60 jaar Moonen stond één ding nooit stil, en altijd centraal: ontwikkeling. Van de onderneming, maar ook van het ondernemerschap. We zetten tien ontwikkelingen voor u op een rijtje, in een uniek gesprek met Bèr en Gé Moonen.
Van hoe naar waarom
“Ik had niet echt een keuze, vroeger”, vertelt Bèr. “Ik was de oudste zoon en was een gratis knecht in de zaak, dus ik moest van school om mijn vader te helpen in zijn verpakkingsbedrijf. Ik ben er blij mee, want hij gaf me alle vertrouwen en liet me ondernemer worden.” “Ik ben erfelijk belast met dat ondernemerschap van mijn ouders”, besluit Gé. “Mijn vader en opa zagen kansen in verpakkingen. Terecht, want het was een markt die harder groeide dan de economie. Mijn vader wist goed hoe we ze konden verkopen. Ik heb daar veel van geleerd en zie nu ook andere kansen. Bijvoorbeeld door me af te vragen waarom we ze verkopen. Want het blijkt vaak dat het qua materiaalkeuzes nog veel beter kan. Daar wil ik onze klanten van overtuigen.”
Van Bèr en Toos Moonen, naar Gé Moonen
“Mijn vader was de baas”, blikt Bèr terug op zijn eerste jaren. “Maar hij zat liever op de vrachtwagen en ik mocht mijn gang gaan en mijn zakelijk instinct volgen. Ik had daarbij mijn vrouw Toos aan mijn zijde, zij gaf lange tijd leiding aan de verkoop. Hoe groot ons bedrijf ook werd, men kreeg mevrouw Moonen zelf aan de telefoon. Dat is cruciaal geweest voor het succes van ons bedrijf. Dat, en hard werken. Als eerste komen en als laatste gaan, je moest je mensen het goede voorbeeld geven. Alhoewel het ook komt omdat we de dag moesten afsluiten met een backup van de computer. Dat duurde vaak erg lang.” “Snel lopen en gas geven”, vult Gé in. “Dat was synoniem voor het ondernemerschap van mijn ouders. Zelf doe ik dat ook, maar de laatste jaren geniet ik meer van het leven. Nu is het slim werken, vroeger was het meer hard werken. Dat is nu gewoon onverstandig. Daarom probeer ik thuis ook het werk zoveel mogelijk te laten voor wat het is. Alhoewel dat lastig is.”
Van sigarendoos tot EDI
“Nog lange tijd schreef mijn vader de handel die hij die dag geleverd op de achterkant van een sigarendoos”, weet Bèr nog. “Links en rechts haalde hij het geld dan uit zijn zakken. Later veranderde dat en werkten we met de Olivetti ponsbanden. Het duurde een eeuwigheid om die uit te werken, dus dat lieten we Centraal Beheer doen. Ik kan me niet eens voorstellen hoe het was geweest als we toen internet hadden gehad. Het ging al best snel voor die tijd.” “Het gaat alleen maar sneller denk ik”, vindt Gé. “De exponentiële groei van technologie maakt het lastig inschatten hoe snel alles gaat veranderen. Daarom moet je techniek volgen zodat je niks belangrijks mist. Ik heb er nooit spijt van gehad dat we in 1995 met EDI begonnen. Toen was dat rocket science. Nu kan ik zeggen dat die investering goed uit heeft gepakt. Daar profiteren we al 20 jaar van want het maakt ons flexibel in het aansluiten op de systemen van onze klanten.”
Van Aanpak naar NovuPak
Bèr: “Ik herinner me dat Moonen lid werd van de inkoopcombinatie Contact. We namen ons lidmaatschap erg serieus en hebben een echt ondernemersklimaat geschapen. Ook op sales zochten we de samenwerking op. Uiteindelijk hebben we in 1981 met zes grootste verpakkingsbedrijven van Nederland de nieuwe combinatie Aanpak opgericht. Dat ging lange tijd heel goed. We beleverden elkaars klanten, allemaal vanuit onze eigen regio.” “Mijn vader heeft Aanpak opgericht en 25 jaar geleid”, vertelt Gé. “Hij nam het voortouw door zelf te geven en daarna te profiteren. Onder het motto: als je kunt delen kun je ook vermenigvuldigen. Die leden van de Aanpak81 domineren nog steeds de markt. We vielen destijds uit elkaar door de schaalvergroting, daar waren we niet op ingericht. Maar door die samenwerking hebben we veel van elkaar geleerd. Die kennis pasten we toe als lid van de pan-Europese verpakkingscombinatie NovuPak.”
Van groothandel tot ketenregisseur
“We zijn al vroeg uitgegroeid tot een speler van formaat”, vertelt Bèr. “Dat maakte dat we ook door klanten serieus genomen werden. Zo serieus, dat men bij Sporthuis Centrum al de business van 26 leveranciers in verpakking bij ons neerlegden. Dat konden we natuurlijk niet alleen, maar we regisseerden het geweldig. Het was destijds een van de eerste projecten in outsourcing.” “Onze rol verschuift nu ook”, vindt Gé. “Van inkopen en verkopen, naar adviseren, creatief meedenken en innoveren. Laten zien hoe we onze toegevoegde waarde behouden voor klanten en toeleveranciers. Zodat je het vertrouwen krijgt om met ze samenwerken aan nieuwe circulaire concepten die de hoeveelheid afval verminderen.